The Facts Are These...

...To Pushing Daisies ΗΤΑΝ μια σειρά που πραγματικά χαιρόσουν να βλέπεις. Είχε καταπληκτική φωτογραφία, ωραία σκηνοθεσία, έξυπνους διαλόγους, όμορφο σενάριο, υπέροχο casting, και γενικά σαν concept ήταν τελείως πρωτόγνωρο για τα τηλεοπτικά δεδομένα! Κι όμως, όλα τα παραπάνω δεν ήταν αρκετά για να επιζήσει στον άδικο κόσμο της τηλεοπτικής πραγματικότητας! Damn you abc!

Η μαύρη αλήθεια πάντως είναι ότι πέρσι, όταν ξεκίνησε η νέα σεζόν, δεν ενθουσιάστηκα καθόλου με τα 2 πρώτα επεισόδια. Ίσως να μην ήμουν σε τόσο Happy, bright, multicolored mood για να μπορέσω να το απολαύσω... Με το τέλος του κάθε επεισοδίου δεν είχα ένα τεράστιο χαμόγελο αποτυπωμένο στα μούτρα, όχι όπως είχα όταν είδα την πρώτη σεζόν! Απλά ήμουν ικανοποιημένος, αλλά βαριόμουν! Κι έτσι πέρασε στις σειρές που θα "δω μαζεμένες"...

Παρένθεση-Σημείωση για όσους δεν ξέρουν: έχω κατηγοριοποιήσει τις σειρές μου σε 1)real time viewing (πρωι πρωί με φραπεδιά, ώρες αφού έχει κυκλοφορήσει το επεισόδιο), 2)Weekends' shows (κάποια επεισόδια της τρέχουσας εβδομάδας από διάφορες σειρές, όλα μαζεμένα σε ένα τρελό Σ/Κ λιωσίματος!), 3)multi-episode shows (αυτά που βλέπονται 3-4 μαζεμένα, γιατί δεν χορταίνεις μόνο με ένα), 4)shows of full season (όπως έγινε με τα fringe-Pushing, δλδ μόλις τελειώσει η σεζόν, όλα μαζεμένα, και 5)full series! (Ολοκληρωμένες σειρές-εκεί υπάγεται το prison...) ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ!



Στις αρχές αυτού του blog, πέρσι τον Οκτώβριο, είχα κάνει ένα "μικρό" ποστάκι που είχα αναλύσει τις σκέψεις μου για την "εκπληκτική" κίνηση του abc να κόψει 3 από τις αγαπημένες μου, αλλά όχι τόσο δημοφιλής, σειρές του, το Eli Stone (θα γράψω και γι αυτό σύντομα!), το Dirty Sexy Money (Oh, my darling Darlings!) και για το Pushing! Αν και τότε είχα ήδη κάνει παύση του Pushing, λόγω της βαρεμάρας που προανέφερα, παρόλα αυτά ξεχώριζε από κάτι άλλες σειρές που υπάρχουν/υπήρχαν, και θα ξεχωρίζει για την αυθεντικότητα και μοναδικότητα της, και ήταν μέσα στα favorite shows μου! Οπότε, αν και δεν το παρακολουθούσα, με πλήγωσε το κόψιμο, και έτσι πήρε παράταση η σειρά για καλοκαίρι!



Και έφτασε επιτέλους η στιγμή να δω και τα υπόλοιπα 11 επεισόδια! Δεν ξέρω αν ήμουν σε mood τώρα, αλλά πραγματικά ένιωσα ότι η σειρά από το 3ο επεισόδιο είχε μπει πάλι στον ρυθμό της 1ης σεζόν! Χαρούμενο, πολύχρωμο, διασκεδαστικό, με το άψογο cast να δίνει ρεσιτάλ (respect @ Lee Pace, Anna Friel (so damn cute!), Chi McBride και ακόμα περισσότερα respects @ Kristin Chenoweth - No2 all time favorite κοντοπούτανη!). Η μία ιστορία καλύτερη από την άλλη, εκπληκτικά guest appearances (Debra Mooney από το Everwood, ως η μαμά του Emerson Cod-LOL!, o psycho David Arquette, η Θεά Gina Torres, η τρελή Wendie Mallick (from Just shoot me!) και άλλοι πολλοί...

Η σειρά, αν και μόνο 22 επεισοδίων έδωσε μια άλλη πνοή και αισθητική στην τηλεόραση. Ήταν κάτι παραμυθένιο, κάτι που ίσως να μην καταφέρουμε να ξαναδούμε, ή αν δούμε κάτι παρόμοιο, σίγουρα δεν θα έχει αυτή τη γραφή που μας έκανε να την λατρέψουμε! Ναι, η σειρά αν και μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, αν και δεν είχε μεγάλη απήχηση ούτε μεγάλη διάρκεια, είναι σίγουρο ότι θα μείνει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό μας ως μία από τις πιο γλυκές αστυνομικές scifi ιστορίες αγάπης που έχουμε παρακολουθήσει!



Προτού ολοκληρώσω, θέλω να αναφέρω άλλον έναν λόγο που λάτρεψα αυτά τα επεισόδια, και δεν είναι άλλος από τους "γνωστούς άγνωστους" μεταφραστές της σειράς, που με τις ατάκες τους έκλεψαν την παράσταση και ανέβασαν πιο πολύ το ενδιαφέρον της σειράς. Respect και σε εσάς λοιπόν, και κλείνω με την αγαπημένη μου σκηνή, την Miss Olive Snooke να τραγουδάει το Eternal Flame των Bangles, ΦΥΣΙΚΑ υποτιτλισμένο, γιατί έδωσε άλλη πνοή στο τραγούδι και έβγαλε όλα τα πραγματικά συναισθήματα της πρωταγωνίστριας... Enjoy, και σχολιάστε άφοβα...